प्रेमाचे
चांदणे कधी विरू नये
शोकगीत कधी
कुणी गावू नये
शब्दाने
कळ्या खुलती
आनंदे
वाऱ्यावरती डोलती
डोळ्याच्या
तुझ्या खुणांनी
जीव होई
वेडापिसा
डोळ्यात
आंसवे कधी दाटू नये
स्वरात मिलता
स्वर
गुलाब फुलती
मनी
जगाच्या या
भवसागरी
मौज लुटुया
जीवनी
सुकाणू शिवाय
नांव कधी जावू नये
चांदण्याच्या
लाटावरी
गुंफिले धागे
आयुष्याचे
आशेच्या
किरणांने
रचिले मनोरे
भवितव्याचे
भावनेशिवाय
प्रीत कधी जुळू नये
प्रेमाचे
चांदणे कधी विरू नये
शोकगीत कधी
कुणी गावू नये
-भिवा रामचंद्र परब
No comments:
Post a Comment