बॉयलर कोंबड्यात नर-मादी असा भेदाभेद नसतोच, त्यामुळे या ठिकाणी सोयीने मादी संवाद आहेत. दुकानातील लाकडी पिंजऱ्यात वेगवेगळ्या कप्प्यात ठेवलेल्या
पहिली : क्कॉक.. क्कॉक.. क्कॉक.. क्कॉक..
माझे
आहे?
काय? जरा बघून
इंचभर
जागा
नाही..
रहायची!
ओरडतो.
सारख्या भानगडी नाहीत
म्हटलंच आहे
त्या देवळातले किर्तन मी मला समजायला लागल्यापासून ऐकत
होते, समोर माणसं दिसतात ना? त्यांच्यात जे अनेक संत होऊन
गेले त्यापैकी
कोणीतरी
गुदगुल्या
सादर,
आरवल्याशिवाय
काय? असं म्हणतात.
तिडव्या,
घ्यायला
सुध्दा मिळत नाही
कशा
बिनधास्त आहेत.
ना, सुपातले
ना? मग
माझं भविष्य कळलं.मी कुणाच्या उपयोगी पडते हीच त्यातल्या
त्यात समाधानाची बाब म्हणायची. मेलेलं कोबडं
काय आगीला भीत
नाही, आपण तशा मेलेल्याच आहोत. तुला नाय भिती वाटत?
दुसरी
: वाटत होती ग, पण तु माझ्या बाजूला आहेस ना तुझ्याशी
बोलल्यामुळे भिती कुठल्या
कुठे पळाली.
सटासट
नेम नाही बाई त्यांचा!
भाग- २ इथे वाचा ....
क्रमशः
भिवा रामचंद्र परब
No comments:
Post a Comment